- شانه تراش (یَ)
کسی که شانه ها را بسازد. (بهار عجم) (ارمغان آصفی) (آنندراج). چون در قدیم شانۀ سر بیشتر از چوب ساخته میشده است لذا اصطلاحاً تراشیدن چوب و بصورت شانه در آوردن را شانه تراشی و عامل آن را شانه تراش میگفته اند
معنی شانه تراش - جستجوی لغت در جدول جو
- شانه تراش (نَ تَ)
دهی است از دیه های تابع بارفروش گیلان. (سفرنامۀ رابینو ترجمه فارسی ص 158 بخش انگلیسی ص 117)
- شانه تراش
از توابع خرم آباد تنکابن، از توابع بندپی بابل
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(اَ شَ زَ)
لغت نامه دهخدا
آنکه مردی را بشاهی از میان قوم بردارد. آنکه بی سابقه و مقدمتی تنی را بشاهی نشاند. آنکه به نیرو و نفوذ کلام هر که را خواهد بشاهی نشاند. کسی که با نفوذ و سیاست خود هر کس را بخواهد شاه سازد. (از فرهنگ نظام)
(اُ دَ / دِ)
لغت نامه دهخدا
سلمانی مخصوص پادشاه یا امیر یا حاکم. دلاک خاصه شاه یا بزرگ شهری، گرای (گ ر را) شاهی یا حاکمی. خاصۀ خان
(اَ جَ)
لغت نامه دهخدا
ترانه ساز. آهنگ ساز:
خرک ترانه تراش است و من خرانه تراش
خرانه هاست که در خر همی کنم انشاء.
سوزنی
خرک ترانه تراش است و من خرانه تراش
خرانه هاست که در خر همی کنم انشاء.
سوزنی
(هََ)
لغت نامه دهخدا
آنکه زبانش پیوسته به عیب دیگران گویا باشد:
زبان تیشۀ فرهاد همچنان تیز است
هنوز طعنه تراش از برای پرویز است.
نورالدین ظهوری (از آنندراج)
زبان تیشۀ فرهاد همچنان تیز است
هنوز طعنه تراش از برای پرویز است.
نورالدین ظهوری (از آنندراج)
(نَ تَ)
لغت نامه دهخدا
دهی است از دیهای اطراف تنکابن گیلان. (سفرنامۀ رابینو ص 144 ترجمه فارسی و ص 106 بخش انگلیسی)
اسم ایرادگیر، ایرادی، بهانه جو، بهانه طلب، بهانه گیر، رخصه جو
صفت آرایشگر مخصوص، سلمانی مخصوص (پادشاه) ، دلاک مخصوص (شاه)
از توابع دو هزار تنکابن
لفظی به معنی خانه خراب که در مقام تعجب از اعمال غیرمعقول